-
1 śpieszyć
(-ę, -ysz); vi; = śpieszyć* * *ipf.lit.1. (= podążać) hurry; śpieszyć komuś na ratunek go to sb's rescue; śpieszyć komuś z pomocą rush to sb's aid, rush to the aid of sb; śpieszę dodać, że... I hasten to add that...2. (= kwapić się) be eager ( do czegoś to do sth); nie śpieszyłeś się za bardzo z odpowiedzią na mój list you certainly took your time replying to my letter.ipf.1. (= nie zwlekać) (be in a) rush, (be in a) hurry; śpieszę się! I am in a hurry!; śpieszę się na pociąg I am in a hurry to catch my train; śpieszę się na wykład I am in a hurry to make it to the lecture; przepraszam, czy panu się śpieszy? excuse me, are you in a hurry?; nie śpieszę się do małżeństwa I am in no hurry to get married, I am not that eager to get married; nie śpiesz się! take your time!; śpiesz się powoli more haste less speed; gdy się człowiek śpieszy, to się diabeł cieszy haste makes waste.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > śpieszyć
-
2 śpieszyć
( iść śpiesznie) eilen, hasten\śpieszyć komuś z pomocą [ lub na ratunek] jdm zu Hilfe eilen\śpieszyć się z czymś człowiek: sich +akk mit etw beeilen( iść szybko)\śpieszyć się dokądś człowiek: irgendwohin eilen( wskazywać późniejszą godzinę) zegar: vorgehenśpieszy mi się ich habe es eilig, ich muss mich beeilenkomuś się śpieszy do kogoś/czegoś jd hat es eilig zu jdm/etw -
3 spieszyć spiesz·yć
-ę, -ysz; pf po-1. viśpieszyć komuś z pomocą — to rush to help sb2. śpieszyć się vr1) [o osobie] to (be in a) hurry2) [o zegarku] to be fast -
4 śpieszyć śpiesz·yć
-ę, -ysz; pf po-1. viśpieszyć komuś z pomocą — to rush to help sb2. śpieszyć się vr1) [o osobie] to (be in a) hurry2) [o zegarku] to be fast -
5 śpiesz|yć
impf Ⅰ vi książk. 1. (szybko zdążać) to hurry- śpieszyć do domu/pracy to hurry home/to work2. (działać szybko, ochoczo) śpieszyć komuś z pomocą to hurry a. rush to sb’s aid- śpieszyć na ratunek uwięzionym/tonącym to go a. rush to the rescue of those trapped/drowning- śpieszę wyjaśnić, że… I hasten to explain that…, I’d like to explain straight away that…Ⅱ śpieszyć się 1. (chcieć zdążyć) to be in a hurry a. rush- śpieszyć się do pracy to be in a hurry a. rush to get to work- śpieszyć się na pociąg/zebranie to be in a hurry to catch a train/to get to a meeting- śpieszyli się z budową domu they were in a hurry to get the house built a. finished- śpieszyło mi się na dworzec I was in a hurry to get to the station- dokąd się tak śpieszysz? where are you dashing off a. hurrying off to?- nie śpieszy mu się do powrotu he’s not in a hurry to come back- nie zostanę na kolacji, bardzo się śpieszę I won’t stay for supper, I’m in (tremendous) hurry a. a bit of a rush2. (o zegarze) to be fast- zegar śpieszy się pół a. o pół godziny the clock’s half an hour fastThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > śpiesz|yć
-
6 pośpieszyć
⇒ pośpieszyć* * *-ę, -ysz; vb od śpieszyć* * *pf.1. (= udać się) go, rush ( dokądś somewhere); pośpieszyć komuś z pomocą rush to the aid of sb; pośpieszyć na ratunek go to the rescue.2. (= zrobić coś bezzwłocznie) hasten; pośpieszył dodać, że bardzo dobrze zna angielski he hastened to add that he knew English very well.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pośpieszyć
См. также в других словарях:
pomoc — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVc, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} działanie, wsparcie (w sensie zarówno materialnym, jak i duchowym) dla ulżenia komuś w wysiłku, ratowania kogoś w niebezpieczeństwie lub… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nieść — ndk XI, niosę, niesiesz, nieś, niósł, niosła, nieśli, niesiony 1. «iść dokądś z czymś, trzymając coś, najczęściej w rękach lub w jakiś sposób na sobie, przytrzymując rękami» Nieść paczkę w ręku, pod pachą. Nieść worek na plecach. Nieść walizkę.… … Słownik języka polskiego
nieść — 1. Dźwięk, głos itp. niesie «dźwięk, głos itp. rozbrzmiewa, rozchodzi się na znaczną odległość»: (...) wczorajszej nocy przed północą usłyszeliśmy rozpaczliwe wołanie o ratunek, a po wodzie głos bardzo niesie... K. Makuszyński, Szatan. 2. pot.… … Słownik frazeologiczny
lecieć — ndk VIIa, leciećcę, leciećcisz, leć, leciećciał, leciećcieli 1. «przebywać jakąś przestrzeń w powietrzu za pomocą skrzydeł lub specjalnego mechanizmu; kierować statkiem powietrznym» Ptak, motyl, samolot leci. Lecieć samolotem. Lecieć do Paryża. 2 … Słownik języka polskiego
palić — ndk VIa, palićlę, palićlisz, pal, palićlił, palićlony 1. «rozniecać i podtrzymywać ogień w celu ogrzania wnętrza, gotowania, pieczenia itp.; ogrzewać, opalać» Palić ognisko. Palić w piecu, w kuchni, pod kuchnią, pod kotłami. Palić drzewem, węglem … Słownik języka polskiego
